back
“Maar natuurlijk doe je altijd aan een bepaalde vorm van rollenspel en ben je net iemand anders thuis dan bij je vrienden, of als je op kantoor zit of in de supermarkt boodschappen doet. Je bent nooit helemaal dezelfde. En ik denk dat het heel goed is dat te beseffen. Soms speel je toneel en ben je beleefd terwijl je eigenlijk onbeleefd wil zijn of zeg je iets niet dat je wel wil zeggen. Dat hoort bij beschaving, dat hoort bij mens zijn, dat doen we allemaal.”
Arnon Grunberg sprak met Gaykrant.nl over zijn laatste roman De dood in Taormina, pubers en de puberteit en het verlangen om op een bepaalde manier onzichtbaar te zijn.