Er zijn schrijvers die zich opsluiten op een zolderkamer en van daaruit prachtige verhalen fabriceren. Je hebt ook schrijvers die zich liever onder de mensen begeven. Arnon Grunberg is er zo een. Hij zoekt het in deze nieuwe bundeling van oude verhalen ver van huis: Afghanistan, Irak, Libanon. Hoe moeilijker de omstandigheden, des te beter de mens kan worden bestudeerd. Het leven buitengaats is vaak bizar. Pindakaas en hagelslag in de woestijn, de weinig efficiënte rituelen in een gevangenis, dat soort werk. Grunberg is de gids die het allemaal blootlegt. Verwondering is daarbij de rode draad. Vaak kan de schrijver het spotten niet laten. Zichzelf ontziet hij gelukkig niet.