De Hongaarse dichter Miklós Radnóti werkte als Joodse dwangarbeider in de kopermijnen van Bor en werd in november 1944 tijdens een dodenmars neergeschoten, vijfendertig jaar oud. Zijn lichaam vond men anderhalf jaar later terug in een massagraf. In zijn jaszak zat een schriftje waarin Radnóti de laatste weken van zijn leven gedichten had genoteerd, als ooggetuige, commentator en slachtoffer van de verschrikkingen van de Holocaust. Dankzij Radnóti’s ook internationaal grote reputatie als dichter ging Het schriftje uit Bor een eigen leven leiden, als getuigenis van wat de oorlog en Jodenvervolging in Hongarije hebben aangericht. Nergens werd schrijnender getoond hoe kort de weg van klaterend kristal en gelach naar vernietiging kan zijn. Het schriftje uit Bor is een bundel indrukwekkende gedichten, een oorlogsmonument dat voor steeds nieuwe lezers een bron van historisch besef is.

Met een nawoord door Arnon Grunberg ‘De poëzie en de feiten’.