Helaas, het boek is uit. Het is hoogst plezierig: je leest iets en hongert meteen naar meer, naar (her)lezing van ander werk van dezelfde schrijver. Na Het aanwezige been, de nieuwe verhalenbundel van Arnon Grunberg, snelde ik naar mijn boekenkast voor Amuse-gueule (2001), Grunberg rond de wereld (2004) en Apocalyps (2013), zijn eerdere verhalenbundels. Grunberg is en blijft een meester op de korte baan.

Hoeveel invloed heeft de mens op zijn lot? In Het aanwezige been staan pregnante, huiveringwekkende en tegelijkertijd uiterst grappige verhalen van deze tijd, die evenzeer verhalen van alle tijden zijn. Het gaat, zoals vaak bij Grunberg, over in hoeverre de mens bepaalt wie hij wil zijn, welke rol hij kan spelen. „Word niet wie je bent”, raadt een vader zijn dochter aan in een van de verhalen, „zo ontkom je misschien aan de teleurstelling die zich als een grijze mist over alles en iedereen zal uitstrekken”.

Lees in NRC de volledige recensie.