“Vroeg in de ochtend gaat het luchtalarm, ik stond net op het punt te gaan douchen. Een wat mechanische stem schalt door mijn hotelkamer en zegt in het Engels en het Oekraïens dat we ons naar de schuilkelder moeten begeven. Ik trek haastig iets aan, ga naar beneden en vraag aan de receptioniste waar de schuilkelder is. Zelf lijkt ze niet van plan erheen te gaan, maar misschien hanteert ze het heldhaftige adagium: gasten eerst, personeel later.”

In Humo (deel 1) verscheen in twee delen een reportage van Arnon Grunberg over zijn reis naar Oekraïne. Daarin komen voorbij: beschaafde nazi’s, een zwabberende fietser op de snelweg zonder verlichting, de duurste opera ooit in Oekraïne en de vraag wat er zou zijn gebeurd in de wereldliteratuur als Dostojevski naar Odesa was gegaan.

Een ingekorte, ingesproken versie van dit artikel is te beluisteren op Soundcloud.