Arnon Grunberg
De Tijd,
2012-08-28
2012-08-28, De Tijd

Verzengende vaderliefde


Pierre Huylenbroeck

Voor de bespreking van vandaag had ik de keuze tussen twee persoonlijke topfavorieten in dit vijftal. Twee tienermeisjes: Lolita en Tirza.
Niet dat ik een speciale boon heb voor dit onderwerp. Elders in mijn top 30 komt amper een tienermeisje voor - of het zou Ondineke Bosmans moeten zijn van Vapeur van Ter-Muren.
Tirza of Lolita? Het zijn allebei literaire toppers. Laat ik maar de hedendaagse klassieker uit ons taalgebied nemen. Een roman die, in tegenstelling tot Lolita, de internationale lijstjes nog niet heeft gehaald.
Ik las het in 2007. Het was mijn eerste kennismaking met het werk van Arnon Grunberg. Er volgde sindsdien nog veel van de veelschrijver, maar voorlopig vond ik het niveau van Tirza nog niet terug.
Tirza gaat niet zozeer over Tirza, maar over haar vader, Jörgen Hofmeester, een kleurloze Amsterdammer, gescheiden, zijn job kwijt, zijn geld kwijt en zijn oudste dochter Ibi kwijt. Gelukkig is er nog Tirza, zijn jongste, zijn zonnekoningin, zijn alles. Maar ook Tirza gaat hem verlaten. Ze gaat op reis naar Afrika, met haar vriend, een Marokkaan, Choukri, die sprekend gelijkt op een van die terroristen van 9/11. En nadien gaat ze allicht op kot.
Met Tirza weg, is Hofmeesters leven helemaal overbodig geworden. En als Tirza dan, ergens in Namibië, wekenlang niets van zich laat horen, besluit hij haar te gaan zoeken. Daar ontmoet hij Kaisa, een klein meisje van hoop en al negen, dat vijf woorden Engels kent: ‘Do you want company, sir?’ Kaisa hecht zich stevig vast aan Hofmeester. Is zij dan iemand om voor te leven? Een alternatief voor zijn zonnekoningin? Grunbergs meesterwerk is meedogenloos, intriest en vaak hilarisch. Meeslepend van het begin tot aan die mokerslag van een slotzin: ‘‘Hoi, dit is Tirza’, hoort hij. Hij drukt de telefoon steviger tegen zijn oor. Geen woord wil hij missen, geen letter, geen ademhaling. ‘Ik ben er even niet. Maar laat maar een leuk berichtje achter.’ Iedereen die Tirza gelezen heeft, voelt nu ongetwijfeld koude rillingen.